Ustawa z dnia 9.07.2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 360) reguluje zasady zatrudniania pracowników tymczasowych przez agencją pracy tymczasowej.

U ustawie tej określono również zasady kierowania tych pracowników i osób niebędących pracownikami agencji pracy tymczasowej do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz pracodawcy użytkownika (pracodawcy lub podmiotu niebędącego pracodawcą w rozumieniu Kodeksu pracy wyznaczającego pracownikowi skierowanemu przez agencję pracy tymczasowej zadania i kontrolujący ich wykonanie).

Zatrudnianie pracownika tymczasowego dokonuje agencja pracy tymczasowej na podstawie umowy o pracę na czas określony.

Umowa może być zawarta po uprzednim uzgodnieniu z pracodawcą użytkownikiem:

- rodzaju pracy, która ma być powierzona pracownikowi tymczasowemu;

- wymagań kwalifikacyjnych koniecznych do wykonywania pracy, która ma być powierzona pracownikowi tymczasowemu;

- przewidywanego okresu wykonywania pracy tymczasowej;

- wymiaru czasu pracy pracownika tymczasowego;

- miejscu wykonywania pracy tymczasowej.

Pracodawca użytkownik jest obowiązany:

- poinformować agencję pracy tymczasowej o wynagrodzeniu za pracę, która ma być powierzona pracownikowi tymczasowemu, określonym w przepisach o wynagrodzeniu obowiązujących u pracodawcy użytkownika oraz o warunkach wykonywania pracy tymczasowej w zakresie dotyczącym bezpieczeństwa i higieny pracy,

- zapewnić pracownikowi tymczasowemu bezpieczne i higieniczne warunki pracy w miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy tymczasowej

- dostarczyć pracownikowi tymczasowemu odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej,

- zapewnić napoje i posiłki profilaktyczne,

- przeprowadzać szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,

- ustalić okoliczności i przyczyny powstałego wypadku przy pracy,

- przeprowadzić ocenę ryzyka zawodowego oraz poinformować o tym ryzyku.

- prowadzić ewidencję czasu pracy pracownika tymczasowego w zakresie i na zasadach obowiązujących w stosunku do pracowników

Pracodawca użytkownik nie może stosować do pracownika tymczasowego przepisu art. 42 § 4 Kodeksu pracy ani też powierzać mu wykonywania pracy na rzecz i pod kierownictwem innego podmiotu.

Zgodnie Art. 15. 1. w/w ustawy Pracownik tymczasowy w okresie wykonywania pracy na rzecz pracodawcy użytkownika nie może być traktowany mniej korzystnie w zakresie warunków pracy i innych warunków zatrudnienia niż pracownicy zatrudnieni przez tego pracodawcę użytkownika na takim samym lub podobnym stanowisku pracy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na art. 8. 1. powyższej ustawy, zgodnie z którym pracownikowi tymczasowemu nie może być powierzone wykonywanie na rzecz pracodawcy użytkownika pracy szczególnie niebezpiecznej w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 237(15) Kodeksu pracy m.in. prac na wysokości, prac przy użyciu materiałów niebezpiecznych, prac w zbiornikach, kanałach, wnętrzach urządzeń technicznych i innych niebezpiecznych przestrzeniach zamkniętych.