Zgodnie z Art. 229. § 4. Kodeksu Pracy, pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku.
Poza wstępnymi badaniami lekarskimi, pracownicy przechodzą okresowe oraz kontrolne (w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą) badania lekarskie.
Zgodnie z § 4.1. Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30.05.1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskiech pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydanych do celów przewidzianych w Kodeksie Pracy (Dz. U. z 2016 r. poz 2067 ze zm.) badania profilaktyczne są przeprowadzane w oparciu o skierowania wystawiane przez pracodawcę.
Skierowanie wydane przez pracodawcę w dwóch egzemplarzach (jedno otrzymuje pracownik, a drugie przekazuje się lekarzowi) powinno zawierać następujące dane:
Lekarz w oparciu o informacje przekazane przez pracodawcę, a także w oparciu o przeprowadzoną wizytację stanowiska pracy, dokonuje oceny zagrożeń oraz wydaje orzeczenie lekarskie stwierdzające:
- brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku albo
- istnienie przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku
Lekarz po przeprowadzonym badaniu profilaktycznym wydaje orzeczenie lekarskie osobie badanej oraz pracodawcy.
Zakres i częstotliwość badań profilaktycznych określają wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników - załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30.05.1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy ( Dz. U. z 2016 r. poz. 2067 ze zm.).
