Pracodawca jest zobowiązany udzielać pracownikowi płatnego urlopu wypoczynkowego w ustalonym wymiarze i terminie.
Zgodnie Art. 66. 2. Konstytucji RP pracownik ma prawo do określonych w ustawie dni wolnych od pracy i corocznych płatnych urlopów. Prawo dotyczące corocznych płatnych urlopów zostało sprecyzowane w przepisach o urlopach wypoczynkowych (art. 152-173 Kodeksu pracy).
W określonych sytuacjach może dojść do przesunięcia terminu urlopu. Przesunięcie te może nastąpić na wniosek pracownika (umotywowanymi ważnymi przyczynami), jak również przez pracodawcę (z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy).
Pracownik, który prosi o zmianę terminu zaplanowanego urlopu wypoczynkowego, jest obowiązany podać ważne przyczyny, które uniemożliwiają mu wykorzystanie urlopu zgodnie z przeznaczeniem. Może to być na przykład choroba członka rodziny, która uniemożliwia wykorzystanie urlopu wspólnie z rodziną, czy też odwołanie wyjazdu przez biuro turystyczne.
Wniosek pracownika nie jest wiążący dla pracodawcy. Podczas oceny wniosku może stwierdzić, iż przyczyna nie była ważna i nie uwzględnić wniosku pracownika.
Zupełnie inaczej wygląda sprawa przesunięcia urlopu z przyczyn dotyczących pracodawcy. Decyzję w tym przypadku podejmuje samodzielnie pracodawca, a pracownik który się z taką decyzją nie zgadza może dochodzić swoich praw na drodze sądowej.
Pracodawca może przesunąć urlop z przyczyn leżących po jego stronie tylko wtedy, gdy jest to uzasadnione "szczególnymi potrzebami pracodawcy", a nieobecność w tym terminie pracownika mogłaby spowodować "poważne zakłócenia w toku pracy". Do przyczyn takich można zaliczyć wykrycie (już po sporządzeniu planów urlopów) poważnej awarii linii technologicznej, którą należy niezwłocznie naprawić.
Tak jak w przypadku odwołania, tak i w przypadku przesunięcia terminu urlopu z przyczyn dotyczących pracodawcy, obowiązkiem pracodawcy jest pokrycie części kosztów poniesionych przez pracownika. Mogą to być na przykład koszty poniesione na rezerwację hotelu.
